Drijvende eilanden

Langs de kant en bij enkele meerpalen liggen drijvende eilanden met moerasvegetatie. De vegetatiematten hebben geen harde opvallende rand en de bevestigingspalen zitten onder water. Boten kunnen er niet aanleggen. Voor dieren zijn de eilanden interessant als rustplek, terwijl ze voor spelende kinderen te ver van de kant liggen om een gevaar te vormen. Ze gaan op en neer met het waterpeil, maar blijven op hun plek. De plantenwortels hangen los in het water. De basismaat voor een eiland is ca 1 m bij 5 m. Op twee locaties liggen een aantal aan elkaar geschakelde elementen.

Locaties: Tolsteegbrug –Maliebrug –Wittevrouwenbrug (west en oost) –Van Asch van Wijckbrug

april 2020: vernieuwd vegetatie-eiland

Drijvend eiland Tolsteegbrug:
april 2020: het eerste seizoen na aanleg, met de vroeg bloeiende Gewone dotterbloem.
Op de kant is aan de droge zone naast de betonrand goed te zien dat de beton-op-stalen constructie een gezonde waterhuishouding in de weg staat. Het afstromende water wordt via een drainagebuis afgevoerd. Terwijl juist zo’n oeverzone een geleidelijke gradiënt zou moeten zijn waar planten met de wortels in het water staan. Het vegetatie-eiland is een kleine compensatie.




Eiland Maliebrug:
Van voorjaar tot najaar bloeien hier diverse planten. De blauwe bloemetjes zijn van de Moeras-vergeet-mij-niet. Ook zo’n klein eiland trekt allerlei insecten aan, waaronder bijen, libellen en waterjuffers. De palen beschermen de overloop van een groot bergbezinkbassin van het riool en ze houden het eiland op zijn plek.

Eilanden bij Wittevrouwenbrug

Lang eiland Van Asch van Wijckbrug: